Osteopati ilk kez 1874 yılında Amerikalı bir doktor olan Andrew Taylor Still tarafından doğal terapi yöntemi olarak geliştirilmiştir.
Osteopati; hastanın rahatsızlıklarının asıl sebebini, vücuttaki tüm sistemlerin birbiri ile bağlantısını dikkate alarak teşhis ve tedavi eder. Manuel (el ile) olarak uygulanır. Amacı, vücuttaki tüm sistemlerin, özellikle sinir, dolaşım ve lenf sisteminin olumlu etkileşmesini sağlayarak, bedenin otoregülasyonunu (kendi kendini iyileştirme) açığa çıkarmaktır.  Tedavide vücut bir bütün olarak değerlendirilir. Osteopatide yalnızca hastanın ağrısının olduğu bölgeye lokalize olunmaz. Vücuttaki tüm dokulardaki hareket kısıtlılıklarını tedavi eder ve vücuttaki dengeyi yeniden sağlar. Tüm vücudumuzu saran fasial dokunun herhangi bir yerinde oluşan kısıtlılık doku gerginliği ile problemin olduğu bölgeden çok uzakta ağrı ve hareket kısıtlılığına yol açabilmektedir. Asıl problemin olduğu bölge bulunup tedavi edilmez ise hastanın ağrıyan bölgesinin kalıcı olarak iyileştirilmesi de mümkün olamamaktadır. Örneğin yıllar önce yapılmış bir ameliyatın skar dokusu vücudun farklı bir bölgesinde (omuz, boyun, baş ağrısı..vb)  ağrı ya da hareket kısıtlılığına neden olabilmektedir. Ya da örneğin İrritable Kolon teşhisi alan bir kişi bel ağrısı şikayeti ile başvurabilir. Fakat bel ağrısının temel nedeni mekanik değil barsak kaynaklı da olabilir. Böyle bir hasta ancak osteopatik bir yaklaşımla, barsak tedavisi ve sindirim sistem düzenlemesiyle bel ağrısından kurtulabilir. Sorun yaşanan bölge ne kadar tedavi edilse de asıl sebep ortadan kaldırılmadan tam olarak tedavi sağlanamaz.

Osteopati üç sistem üzerinden gerçekleşir :

1. Paryetal Osteopati: Kas iskelet sisteminin tedavisinde kullanılır.  Vücuttaki eklemler, kemikler, kaslar, bağlar ve tüm fasya gruplarının tedavisini kapsar. Kısıtlı hareket eden  eklemlerin fizyolojik hareket açıklığını düzelterek eklemlerin serbestleştirilmesine yardımcı olur. Hareketliliğin sağlanması aynı zamanda eklemin çevresini saran dokuların tedavi edilmesini de sağlar.

2. Visseral Osteopati: İç organlar, organların hareketleri, arterial, venöz ve lenfatik dolaşımları ile fasyal yapılar, bağlar ve kas iskelet sistemi arası ilişki değerlendirilerek teşhisi ve tedavisini kapsar. Visseral  problemler, omurga , eklemler ve vücudun  diğer bölgelerinde ağrı ve kısıtlılık ortaya çıkarabilir.  Visseral Osteopati, hem sindirim, solunum, dolaşım, üreme gibi visseral yapılardaki  problemleri  tedavi eder, hem de bunların neden olduğu  ağrı ve kısıtlılığı ortadan kaldırır.

3. Kranial Osteopati: Kraniosakral sistem, yüz ve başın da dahil olduğu, bütün vücutta var olduğu kabul edilen hareket ve ritm sistemidir. Kafatası karmaşık bir şekilde birleşmiş, içinde bulunan beynin istemsiz , ritmik hareketlerine uyum sağlamak için çok hafif şekil değiştirebilen  26 kemikten oluşmuştur. Bu istemsiz hareketlerde meydana gelen ufak değişiklikler baş ve vücudun diğer bölgelerinde çok çeşitli problemlere neden olabilir. Kraniosakral Osteopati beyni ve omuriliği saran ve kuyruk sokumuna kadar devam eden duramaterin gerilmesi, gevşetilmesi ve mobilizasyonlarını kapsar.